Vóór-Grieks woord voor beelden. Later i.h. bijz. hoge beelden.
Door Herodotos gebruikt voor Eg. beelden; vooral gemaakt tijdens het Eg. Midden-riik. Beroemd zijn de kolossen van Memnon te Thebe (Nwe Rijk) op de plaats waar vroeger de dodentempel van Amenhotep stond. In de oudheid is er sprake van het „zingen” van Memnon, vermoedelijk doordat een luchtstroom in een scheur blies. Uit de Gr. en Rom. oudheid is het bekendst de kolos van Rhodos, een 32 m. hoog bronzen beeld v.d. zonnegod Helios a.d. haven, gemaakt 290 v.C. en in zee gestort 224 v.C. In Rome de kolos van Nero bij het Colosseum*.
