wellustig persoon.
iemand die belust is op of zich volledig overgeeft aan zingenot, vooral in seksueel opzicht; wellustig, losbandig, wulps persoon.
Voorbeelden:
Beeld je een clubje in van geile beren en een van beren die seks maar niks vonden. Wel, die uitzonderlijke beren bestaan niet meer: zij hebben zich immers niet voortgeplant. Vind je het dan gek dat de wereld stikt van de wellustelingen, vraagt Bas Haring.
http://zoeken.bibliotheek.be/?itemid=|library/marc/vlacc|2416881, 2016
Anbeek schrijft informatief en vlot leesbaar over witte en zwarte Romantiek, over onschuldige kinderen, romantische onvrede, decadentisme en satanisme, vitale plattelandsmannen in de Vlaamse Heimatliteratuur, primitieve wilden, wellustelingen, gedegenereerden en krankzinnigen.
De Standaard, 1996
Vraag honderd mensen wat ze bedoelen, als ze iemand een epicurist noemen. De woordenboekmakers hebben hun antwoorden geregistreerd. Nu eens is het een genotzuchtig persoon, een wellusteling, iemand die zwelgt in zinnelijke genietingen. Dan weer is het iemand die les petites choses de la vie apprecieert en dus van verfijnde genoegens houdt.
De Standaard, 1996
