versvorm waarbij geëindigd wordt met twee of meer dezelfde, opeenvolgende woorden of frasen.
Voorbeelden:
De klassieke figuur der paronomasia wendt hij aan, niet alleen in de engere zin van samenvoeging van gelijkluidende maar verschillend betekenende woorden [...], maar vooral in de ruimere van herhaling van consonanten en vocalen, in 't bizonder in de gepaarde eindrijmen [...]; soms versterkt door similiter cadens (verworpen, en verdoemen - vergulden, en verbloemen).
http://www.dbnl.org/tekst/_taa008194001_01/_taa008194001_01_0025.php, 1940/2010
