Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

Gepubliceerd op 30-05-2017

Roodkapje

betekenis & definitie

sprookjesfiguur.

sprookjesfiguur uit het gelijknamige sprookje Roodkapje: een meisje met een rood kapje.
Ook in toepassing op het sprookje zelf.

Voorbeelden:
Vertoeven niet nog altijd de kabouters en de andere sprookjesfiguren, zoals Roodkapje, Sneeuwwitje, en zoveel andere, die in ons jeugdig geheugen ingeprent werden, op een zeer levendige wijze in ons verbeeldingsarsenaal?
http://home.tiscali.be/be011079/FilGodsdienst.html

We aanvaarden moeiteloos dat de wolf tegen Roodkapje kan praten, omdat daarmee de interne logica van het verhaaltje niet doorbroken wordt. We zouden pas vreemd opkijken wanneer aan het eind niet oma, maar de Paus van Rome uit de buik van de wolf zou terugkeren: dán zou er opeens een vreemd element aan die besloten structuur worden toegevoegd.
Thomas Vaessens, Postmodernisme en leesstrategie, 2001

"Hee, wie ben jij?" hoorde hij plotseling een verrassend frisse meisjesstem vragen. Hij draaide zich verbouwereerd om en knipperde verbaasd met de ogen. Roodkapje! schoot het door zijn hoofd. Het meisje droeg inderdaad een roodwitte boerenzakdoek om het hoofd geknoopt, maar het was tegelijkertijd ook het mandje met de witte melkkan en de twee goudgele broden erin aan haar arm dat hem deze associatie opdrong.
Robin Hannelore, Requiem voor de geitenmelker, 1980

Maar Grootmoeder, wat heb je grote oren ... is een hartveroverend boek geworden. Het ziet er ook heel goed uit. Knap in kleur getekend door vier bekende tekenaars. Philip Hopman, The Tjong Khing, Klaas Verplancke en Alex de Wolf namen elk een paar sprookjes voor hun rekening. Assepoester, Klein Duimpje, Roodkapje, Doornroosje en andere bekende figuren kregen een nieuw gezicht.
De Standaard, 1996

Thuis werden nooit de sprookjes voorgelezen die andere kinderen wel kenden, zoals Het meisje met de zwavelstokjes of Roodkapje. Ik heb altijd het gevoel gehad dat gemis te moeten inhalen.
De Standaard, 1996

Tijtgat hield ervan voor kinderen te werken. Hij beschreef zijn prenten als een "schatkist met frisse kleuren die zo fel schitteren dat het kind ze nooit meer vergeet". Tot zijn vroegste projekten behoren de illustraties voor sprookjes als Roodkapje en De prinses op de erwt.
De Standaard, 1995