schrijver van romans.
Voorbeelden:
In zijn essays De kunst van de roman en Verraden testamenten verwijst hij, als hij het over grote romanschrijvers als Rabelais, Cervantes, Flaubert, Thomas Mann, Kafka of Broch heeft, geregeld naar zijn eigen werk, dat hij in het licht van de Europese literatuurgeschiedenis situeert.
Leo De Haes, Cultuur is Oorlog, 2000
Boon noemde romanschrijvers viezentisten en vuilentisten: 'Ze beleven allerlei, ook onedele en zelfs lagere dingen, en dan beschrijven ze dat in hun boeken, maar schuiven het in de schoenen hunner helden.'
Koen Peeters, Acacialaan, 2001
'Ik bewonder, ik benijd de romanschrijvers die ons verzekeren dat ze geloven in het "bestaan" van hun personages, van wie ze beweren de slaven te zijn, hun lotsbestemmingen blindelings te volgen, hun plannen niet te kennen, hun leed te lijden en hun gewaarwordingen te ondergaan allemaal verbazingwekkende staaltjes van bezetenheid die doen denken aan de mirakels van het occultisme.'
Piet Meeuse, De jacht op Proteus, 1992
