openbaar toilet; urinoir.
plaats, inrichting die bestemd is om er in het openbaar te urineren; openbaar toilet; openbare waterplaats; urinoir; pissoir.
Voorbeelden:
"Wat wilde je nu eigenlijk zeggen?" vraagt Patrick opeens. "Je bedoelt toch niet dat het van enig belang zou zijn, dat een man groot of minder groot geschapen is? We zitten toch niet meer in de jongensschool, zeker? Zo in de pissijnen, van: "Ik heb de langste." Je bedoelde het zeker grappig, maar die humor ontgaat mij dan toch."
Clem Schouwenaars, Gras, 1982
Natte die eigenlijk Gaston heette, werd vroeger Zwarte genoemd, maar dankte zijn nieuwe bijnaam aan zijn kleine gestalte. In het pissijn op het pikdonkere achteruitje van café De Zegge had de Grote Bulckens hem eens beplast, per ongeluk, zogezegd. 'Ik had hem echt-en-techt niet zien staan,' zei de Grote Bulckens maar niemand geloofde hem.
Walter van den Broeck, Een lichtgevoelige jongen, 2001
Hoe zou het eigenlijk komen dat mannen in de publieke ruimte van de pissijn zien plassen niet als aanstootgevend wordt gezien - zie ze daar pronken met hun juwelen -, terwijl vrouwen zich daarbij horen af te zonderen, of men hun respectievelijke plasorganen te zien krijgt of niet.
De Morgen, 2002
Ik liet me voortduwen richting toilet. 'Flóóris,' riep ik. Niemand antwoordde, ik kwam nauwelijks boven de muziek uit. Aan de pissijn kreeg ik mijn lul niet uit mijn broek. Mijn hoofd was te zwaar en bonkte tegen de muur. 'Broek. Lul,' zei ik, 'broek. Lul.' Uiteindelijk lukte het me maar in mijn euforie bereikte geen druppel het gelige porselein. Ik piste over broek en schoenen.
Jeroen Olyslaegers, Open gelijk een mond, 1999
Het gemeentehuis was een erkend monument en de pissijnen maakten deel uit van het oorspronkelijke ontwerp.
Kristien Hemmerechts, Donderdagmiddag. Halfvier, 2002
Damien had nog nooit van de pissijnen bij het gemeentehuis gebruik gemaakt.
Kristien Hemmerechts, Donderdagmiddag. Halfvier, 2002
Alweer een andere pukkel-soldaat begeleidde me van dan af naar sponde, wasplaats en pissijn. Ik kreeg er goeie moed in, er was niet veel nodig geweest om de status te verwerven van ne speciale.
Alex Rosseels, Het blije lijden, 1980
Daarna ging het met pisvlekken op hun broek slofslof naar het café of naar huis, alsof men daar nooit van toiletten had gehoord; of alsof ze veteranen waren die ooit de opdracht hadden gekregen om in de pissijnen bij het gemeentehuis hun blaas te legen.
Kristien Hemmerechts, Donderdagmiddag. Halfvier, 2002
