grote draagbare radio.
groot draagbaar muziekapparaat dat bestaat uit een radio, een cassetterecorder en/of een cd-speler en twee flinke luidsprekers, waarmee men bv. op straat luide muziek kan afspelen.
Voorbeelden:
Door de straten van New York loopt een jongen met een gettoblaster. Het is al laat op de avond. Op zijn wandeling komt hij een oud vriendinnetje tegen dat hem hartelijk begroet, blij nodigt ze hem uit met haar mee te gaan. Maar de jongen mag de bus waarmee ze zich huiswaarts wil laten rijden, niet in, vanwege die gettoblaster
Manon Uphoff, Hij zegt dat ik niet dansen kan, 2000
Raul keek de kleine huiskamer rond en zag het object van zijn woede op een kastje tegen de muur staan: een enorme gettoblaster [...]. Het apparaat stond nog steeds met de volumeknop vol open te spelen [...]. Hij liep naar de gettoblaster toe en met een simpele draai aan de knop verdween alle overlast als sneeuw voor de zon.
Willem Zebregs, Ritueel des doods, 2001
Drie gabbers in een wassalon, met de gettoblaster op maximum. Ze doen hun krijgsdans terwijl een van hen drie machines vult met witte T-shirts. Een oude vrouw weet niets, ziet niets, hoort niets.
Jeroen Olyslaegers, Open gelijk een mond, 1999
Vier Hollandse jongens in voetbalshirtjes, amper 17 jaar, slenteren over de boulevard langs het strand. De kleinste loopt grijnzend voorop, de gettoblaster om de nek. De muziek gaat van hoempa-hoempa. "Lekker wippuh, lekker neukuh!" gaat de tekst.
De Morgen, 2001
