Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

Gepubliceerd op 30-05-2017

bijstandsuitkering

betekenis & definitie

uitkering voor mensen zonder inkomen.

op basis van een wet door de overheid verstrekte uitkering voor mensen zonder werk of andere bron van inkomsten.

Voorbeelden:
Daarom moet de tegemoetkoming in de kosten van wonen, gezondheidszorg en kinderen rekening houden met de leefsituatie en het besteedbaar inkomen, ook als het inkomen uit een bijstandsuitkering bestaat.
http://www.e-stem.nl/, 2002

Andries analyseert de wijzigingen die de jongste vijftien jaar werden aangebracht in de drie sociale uitkeringen: de kinderbijslagen, de werkloosheidsuitkeringen en de bijstandsuitkeringen (bestaansminimum).
De Standaard, 1997

De Republikeinse overwinning in de Verenigde Staten laat zien hoe gemakkelijk dit leidt tot politieke steun om de bijstandsuitkeringen verder te verlagen, en openlijke armoede toe te staan.
NRC, 1995

Aan de andere kant hebben sociale diensten de wettelijke plicht sancties toe te passen tegen werklozen die weigeren passende arbeid te aanvaarden. Die sanctie bestaat uit een korting op de bijstandsuitkering.
Meppeler Courant, 1995

De bijstandsuitkering varieert al naar gelang de huishoudsamenstelling van de uitkeringsgerechtigde van 50 tot 100 procent van het wettelijk minimumloon.
NRC, 1995