avonddienst daags voor een uitvaart.
rooms-katholieke gebedsdienst die daags voor een begrafenisplechtigheid 's avonds wordt gehouden, destijds in het huis van de overledene en thans gebruikelijk in de kerk.
Voorbeelden:
Een of twee generaties geleden was het de gewoonte dat mensen samen kwamen in het huis van de overledene (of in de buurt). Daar bad men de rozenkrans. Later deed men dat in de kerk gedurende drie dagen in de avonduren. Tegenwoordig komen we, als de familie daar prijs op stelt, daags voor de uitvaartdienst in de kerk bijeen voor de avondwake. De overledene roept ons op om stil te staan bij het eigen leven. We denken na over leven en dood, over wat aan ons gebeurt.
http://www.dse.nl/brigidaparochie/Parochieblad.html, september 2001
De avondwake is er in de eerste plaats voor de levenden. In de uitvaartdienst staat de overledene centraal.
http://www.dse.nl/brigidaparochie/Parochieblad.html, september 2001
Bij katholieke uitvaarten is het de gewoonte om op de avond voor de uitvaart een avondwake te houden. Het is de voorbereiding op de uitvaartplechtigheid maar veel mensen gebruiken de avondwake ook om afscheid te nemen als ze de volgende dag niet in de gelegenheid zijn om bij de uitvaart aanwezig te zijn. Meestal wordt de avondwake voorbereid en uitgevoerd door vrijwilligers van een avondwakegroep. Zij komen vooraf bij de nabestaanden op bezoek om de avondwake te bespreken. Omdat de avondwake geen eucharistieviering is, is er meer mogelijk wat teksten, muziek en andere rituelen betreft. De liturgische regels zijn minder strak.
http://www.fiddelaers.nl/welkom.html
's Avonds hield men dan een avondwake bij de overledene, de eerste met familie, vrienden en buren en de gehele rozenkrans werd luidop gebeden.
http://www.pienternet.be/doc/werkstuk/opstel_Nederlands.html, 26 januari 2000
