(v. oud-Ned. sittenkist), kist met leuningen.,die als zit- en als bergmeubel diende. Stamt uit de tweede helft van de 14de eeuw.
Er bestonden zowel zittekisten voor één als voor meer personen. De eenpersoonszittekist (Fr. chayère) was een min of meer ceremoniële zetel, met een hoge, rijkversierde rug, in Frankrijk ook vaak bekroond door een overhuiving (hemel). De brede, voor meer personen bestemde zittekist was vaak voorzien van een rugregel die naar twee zijden kon worden omgeklapt (stryesitten), zodat het meubel naar de ene zijde als haardbank dienst kon doen en naar de andere zijde als eetbank, zonder te worden verplaatst.
