(Fr.), de periode na de val van Napoleon, tussen 1815 en 1830. In dit tijdvak ondergaat de empire-stijl een verzachtende invloed waardoor het oorspronkelijke strenge en monumentale karakter verdwijnt.
Het formaat van de meubelen wordt kleiner, de rechtlijnigheid wordt afgerond en minder formeel, de sculptuur wordt kleiner: in plaats van leeuwen, chimaeren en sfinxen prefereert deze tijd poëtischer motieven zoals zwanen. cherubs en classicistische lier- en palmet vormen. Het donkere mahonie maakt plaats voor lichtere houtsoorten en bronzen beslag wordt verdrongen door inlegwerk. In deze tijd is nog een groot aantal vaklieden uit de gildentijd werkzaam, zodat de kwaliteit op een hoog peil ligt. Het meest karakteristiek is de fauteuil en gondole. Halverwege de periode kondigt zich de eerste neostijl aan, de Troubadoursgotiek, die zich als een afzonderlijke stroming, vooral onder de luxemeubelen, naast de gangbare stijlontwikkeling blijft bewegen.
