centrum van faience-industrie waar tal van manufacturen in de 18de eeuw waren gevestigd die naast de fabrieken te Nevers, Rotman en Moustiers het beste op dit gebied in Frankrijk hebben voortgebracht. Vooral de na 1750 in petit feu gebakken produkten met de uiterst tere en subtiele, gemoffelde kleuren en met de lokale decoraties zijn onovertroffen.
De eerste fabriek was die van St. Jean du Désert. In 1677 vestigde Joseph Clérissy uit Moustiers zich hier, nadat Jean Pelletier uit Nevers reeds te Marseille werkzaam was. De schilderingen o.a. van François Viry en Joseph Faucher zijn doorgaans in monochroom blauw en mangaan purper. Soms treft men imitaties van Italiaanse faience uit Genua en Savona aan. Fauchier, die een eigen fabriek stichtte in 1724 na die van Clérissy te hebben verlaten, werd in 1751 opgevolgd door zijn zoon Joseph (tot 1789) die de bekende grand-feu-emaildecoratie met purperen, blauwe en groene bloemen op een diepgeel fond zou hebben geïntroduceerd.
De fabriek van Louis Leroy, na 1750. is soms geïnspireerd op de style rayonnant uit Rotman; het gebruik van blauw met baksteenrood is kenmerkend. Langzamerhand kwam de gemoffelde email leermethode in de mode. vooral na de dood van Claude Perrin in 1748, toen zijn weduwe Pierrette (gest. 1793), bekend als la veuve Perrin, deze methode met groot succes toepaste. De manufacturen van Fauchier en Leroy namen dit procédé allengs over. De vormen en decoraties zijn zeer gevarieerd. Hen typisch produkt is het charmante, pastelkleurige décor aux poissons of à la bouillabaisse met een uitgewerkte zeeflora en -fauna, naast afbeeldingen van maçonnieke attributen, bloemen, landschapjes, o.a. met herten (à la biche) en chinoiserieën, soms in een prachtige groene kleur. In de 18de eeuw is in Marseille, voornamelijk door de fabriek van Robert, ook porselein gemaakt.
