(It.). een wijze van versieren van het houten oppervlak van meubelen door inlegwerk met geometrisch, vegetabiel of fïguraal ornament. Voor dit doel wordt de gewenste tekening op het hout gebracht: langs het beloop van de tekening worden grote en kleine velden tot geringe diepte (2 à 3 mm) uitgegrond in de volgorde en het arrangement dat de tekening eist. waarna in de zo ontstane groeven kleine stukjes van andere houtsoorten of van been, ivoor, metaal of zelfs van gekleurde was worden vastgezet of gelijmd, zodat hun oppervlak met het te versieren meubeloppervlak op één niveau ligt.
Geïntarsieerde meubelen zijn reeds in de Oudheid bekend geweest en wederom in de vroege en late middeleeuwen, vooral echter in de 16de en 17de eeuw. toen zij zeer in de mode waren. Een bijzonder levendige intarsiaversiering hebben de certosina-meubelen. De intarsia-techniek is tot op de huidige dag in zwang gebleven aan de noordkust van Afrika, waar zij als volkskunst wordt beoefend (rooktafeltjes e.d.).
