Huisarrest is een beperking in bewegingsvrijheid, vaak door stadsarrest of een elektronisch huisarrest waarbij iemand met een enkelband gedwongen is om in een bepaald gebied (vaak thuis) te blijven. In sommige landen is het een vervanging van detentie/hechtenis.
Beperkingen in de bewegingsvrijheid, zoals tot verblijf in een huis of stad (stadsarrest), zijn toegestaan volgens internationaal recht. Huisarrest wordt in het Westen weinig meer toegepast anders dan als tijdelijke administratieve maatregel; huisarrest wordt in de VS echter tamelijk frequent opgelegd. Stadsarrest is onder meer toegepast op asielzoekers in Zweden, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk; zij mogen zonder officiële toestemming een bepaald gebied niet verlaten. Een andere vorm van beperking is het verbod tot betreden van een bepaalde wijk of straat, zoals dat door Nederlandse rechters kan worden opgelegd om bijvoorbeeld drugshandel te bestrijden of lastigvallen tegen te gaan.
