William Booth was een Britse methodistische predikant die in de 19e eeuw de oprichter en eerste generaal van het Leger des Heils was.
Hij werd geboren op 10 april 1829 in Nottingham, Engeland. Booth groeide op in armoede en begon op jonge leeftijd te werken om zijn familie te ondersteunen. Hij begon zijn werk als methodistische predikant in 1852 en richtte in 1865 het Leger des Heils op, dat zich richtte op het dienen van de behoeftigen en gemarginaliseerden in de samenleving.
Het Leger des Heils was een vernieuwende organisatie in die tijd, met een sterk evangelische en sociaal actieve missie. Booth en zijn volgelingen stonden bekend om hun toewijding aan het dienen van de armen, het verbeteren van hun levensomstandigheden, evenals hun straatprediking en muzikale evenementen om hun boodschap over te brengen.
Booth was een invloedrijk figuur in de negentiende-eeuwse religieuze en maatschappelijke hervormingsbeweging en zijn nalatenschap blijft bestaan in de vorm van het Leger des Heils, dat tegenwoordig wereldwijd actief is en zich richt op het dienen van de behoeftigen en kwetsbaren in de samenleving. William Booth overleed op 20 augustus 1912 op 83-jarige leeftijd in Londen, Engeland.
