Een monoloog is een toespraak die wordt gehouden door één persoon, waarbij er geen interactie is met andere sprekers. Het is een vorm van communicatie waarbij één individu gedurende een bepaalde periode spreekt en zijn gedachten, gevoelens, ideeën of verhalen deelt zonder onderbreking.
Monologen kunnen voorkomen in verschillende contexten, zoals in het theater, film, literatuur, presentaties of persoonlijke expressie. Ze kunnen zowel geschreven als geïmproviseerd zijn.
In het theater en de film wordt een monoloog vaak gebruikt om de innerlijke gedachten en emoties van een personage weer te geven of om belangrijke informatie aan het publiek over te brengen. Het kan dienen als een middel om de diepte van een personage te verkennen, zijn motivaties te onthullen of cruciale plotpunten te onthullen.
In de literatuur kan een monoloog worden gebruikt om een verhaal te vertellen, een personage te karakteriseren of een bepaald perspectief of standpunt te presenteren.
Een monoloog kan variëren in lengte, stijl en toon, afhankelijk van het doel en de context ervan. Het kan gepassioneerd en emotioneel zijn, humoristisch, informatief of introspectief. Het biedt de spreker de gelegenheid om vrijuit te spreken zonder de beperkingen van een dialoog of interactie met andere personen.
