Het genotype verwijst naar de genetische samenstelling van een organisme. Het omvat de totale set genen die in het DNA van een individu aanwezig zijn.
Het genotype bepaalt de erfelijke eigenschappen en kenmerken van een organisme, zoals de kleur van de ogen, de bloedgroep, de lengte en de vatbaarheid voor bepaalde ziekten.
Het genotype bestaat uit genen, die de basiseenheden van erfelijkheid zijn. Genen bevinden zich op de chromosomen in de celkern en bevatten de instructies voor het bouwen en onderhouden van organismen. Elk individu erft zijn genen van zijn ouders, waarbij de combinatie van genen van beide ouders het unieke genotype van het individu vormt.
Het genotype van een organisme kan variëren, zelfs tussen individuen van dezelfde soort. Dit komt door variaties en verschillen in de genetische informatie die wordt doorgegeven van generatie op generatie. Deze genetische variaties zijn de basis voor de biodiversiteit binnen een soort en spelen een rol bij de evolutie en aanpassing van organismen aan hun omgeving.
Het genotype van een organisme kan bepaalde eigenschappen tot uiting brengen, maar de uiteindelijke verschijningsvorm van die eigenschappen wordt ook beïnvloed door andere factoren, zoals de omgeving en de interactie tussen genen. Deze interactie tussen genen en omgeving wordt vaak aangeduid als het fenotype, wat verwijst naar de waarneembare kenmerken of eigenschappen van een organisme.
Het bestuderen van het genotype en de genetica in het algemeen is van groot belang in verschillende vakgebieden, zoals de biologie, landbouw, geneeskunde en biotechnologie. Het begrijpen van het genotype kan helpen bij het identificeren van erfelijke ziekten, het fokken van gewassen en dieren met gewenste eigenschappen en het ontwikkelen van behandelingen op maat op basis van genetische informatie.
