"Bersiap" is een term die gebruikt wordt om een periode van geweld en onrust in Nederlands-Indië direct na de Tweede Wereldoorlog aan te duiden. De term is afkomstig uit het Indonesisch en betekent "wees paraat" of "wees gereed".
De Bersiap-periode vond plaats tussen oktober 1945 en begin 1946, kort nadat Japan zich had overgegeven aan de geallieerden en Nederlands-Indië zich opmaakte voor een mogelijke terugkeer van het Nederlandse gezag. Tijdens deze periode ontstond er echter een gewapende strijd tussen Indonesische nationalisten en voormalige Nederlandse koloniale troepen, waarbij ook etnische spanningen en geweld tegen de Indo-Europese gemeenschap een rol speelden.
De Bersiap-periode wordt gekenmerkt door wijdverspreide anarchie, plunderingen, moorden en andere vormen van geweld. Zowel Nederlanders als Indo-Europeanen werden doelwitten van geweld door Indonesische nationalisten die streefden naar onafhankelijkheid. Het was een chaotische en gewelddadige overgangsperiode in de geschiedenis van Indonesië en het Nederlandse koloniale tijdperk.
Het geweld van de Bersiap-periode leidde uiteindelijk tot de politionele acties van het Nederlandse leger in 1947, waarbij geprobeerd werd om de controle over Nederlands-Indië te herstellen. Deze acties markeerden het begin van de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog, die uiteindelijk leidde tot de onafhankelijkheid van Indonesië in 1949.
