De r. is gevolgd op de barok en kan beschouwd worden als een ontaarding daarvan (1750 -1780). De hoofdopzet is dezelfde als in de barok, maar (1) de klare begrenzing van de tuinruimten gaat verloren doordat de omsluitende wand voorzien is van nissen, bochten en sprongetjes, terwijl (2) de versiering gaat overwegen, met talloze beelden, hoge vormbomen, uiterst grillig gedecoreerde parterres de broderie.
Bovendien is men dikwijls niet tevreden met een overheersende hoofdas, maar richt vele assen en doorkijken waaiervormig op één punt (24 assen in Karlsruhe!). Laantjes worden regelmatig slingerend ontworpen in plaats van recht, enz. Veel van de kleinere Ned. buitens behoorden tot deze periode, o.a. het Manpad bij Bennebroek. Goed bewaard is Fredensborg op Secland in Denem. De r. werd veel toegepast in Duitsl., architectonisch o.a. het Zwinger in Dresden. Op de r. volgde de romantische stijl.