is een procédé waardoor slechte kwaliteiten rijst met ondoorschijnende korrels en veel breuk kunnen worden verbeterd. Hierbij wordt de nog ongepelde rijst eerst gedurende ca 24 uur geweekt in water, waarna zij onder lichte druk met stoom wordt verhit en vervolgens weer gedroogd.
Door de wateropname en de verhitting worden de in het zilvervlies voorkomende eiwitten, mineralen en vitaminen opgelost en diffunderen in het gedextrineerde binnenste van de korrel. Bij het dan volgende pellen en slijpen wordt veel minder verlies geleden aan bovengenoemde bestanddelen, terwijl het percentage breuk zeer gering is. Een nadeel van deze methode is voorlopig nog dat uiterlijk en smaak van parboiled rijst nogal afwijken van het normale en daardoor bij veel personen tegenzin voor het gebruik opwekken.