Het L. werd in Ned. t.b.v. de steunmaatregelen aan de landb. ingesteld krachtens de Landbouwcrisiswet 1933. Alle fondsen, waaruit het gehele administratieve en controlerende apparaat moest worden gefinancierd, werden in het L. samengebracht.
Naast steunuitkeringen konden uit het fonds aan belanghebbenden rentedragende credieten worden verstrekt. Voorts kon aan daarvoor in aanmerking komende organen (producten-centrales) machtiging worden verleend met gelden uit dit fonds crisisproducten aan te kopen, te verkopen of de afzet daarvan te bevorderen. Eveneens konden gelden uit dit fonds worden aangewend voor het in- of buiten gebruik stellen of houden van productiemiddelen, dan wel van instellingen ter verwerking of verhandeling van een crisisproduct. De inkomsten van het fonds werden gevormd door verplicht gestelde betalingen, verband houdend met het voortbrengen, in voorraad hebben, vervoeren, verwerken, verhandelen of uitvoeren van crisisproducten. Zeer belangrijk waren de opbrengsten der hellingen bij invoer en die der accijnzen op het binnenlandse verbruik. Het beheer van het fonds werd administratief gescheiden van het beheer der overige geldmiddelen van het Rijk.