eilandjes van pleistoceen zand, omgeven door alluviale gronden, komen vaak in groepen bij elkaar voor o.a. in het Westelijk rivierkleigebied (b.v. in de Alblasserwaard). Men beschouwt ze vaak als erosie-resten uit het Laagterras.
Anderen menen, dat ze jonger zijn. Ze worden ook LOO genoemd. De d. steken veelal een of enkele meters boven de omgeving uit.