grondplan (vormkenmerk) - Algemene term voor de conceptuele indeling van een gebouwd werk, zoals voorgesteld in een horizontale doorsnede van het gebouw, inclusief het oppervlak, de indeling van de gangen, kamers en openingen, zuilengalerijen, muren en afscheidingen, op het niveau van de begane grond of de belangrijkste verdieping. Zie 'grondplannen (orthografische projecties)' voor tekeningen of ander beeldmaterialen die het conceptuele grondplan representeren.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
