Syrië

betekenis & definitie

Geschiedenis

Syrië was het centrum van het rijk der Seleuciden (3e eeuw v.C.), dat door de Romeinen werd veroverd. In 1864 werd Libanon van Syrië afgescheiden en min of meer autonoom. Rond WO I groeide onder Arabische intellectuelen de overtuiging dat de stichting van een zelfstandig Syrië mogelijk was, maar in 1916 besloten de grote mogendheden dat het een Frans mandaatgebied zou worden. Het uitroepen van het Koninkrijk van Groot-Syrië in 1920 (incl. Libanon en Palestina) leidde tot bezetting door Franse troepen. Volledige zelfstandigheid werd bereikt 12-4-1946. Aan de in 1958 met Egypte gesloten unie kwam in 1963 een definitief einde, terwijl de Baathpartij de enig toegestane partij werd. In 1970 kwam generaal Hafiz al-Asad aan de macht, sindsdien president. Syrië is sinds 1976 militair betrokken bij de burgeroorlog in Libanon. Het verzette zich in 1983 tegen het door Libanon en Israël gesloten akkoord over de terugtrekking van alle buitenlandse troepen uit Libanon.