Suriname

betekenis & definitie

officiële naam Republiek Suriname

oppervlakte 163 265 km2

inwoners 389 000

hoofdstad Paramaribo

staatsvorm republiek

staatshoofd Fred Ramdat Misier

reg. leider Errol Alibux

officiële taal Nederlands

religies protestanten, rooms-katholieken, moslems, etnische

godsdiensten

munteenheid Surinaamse gulden

BNP/hoofd US$ 2 840

lid van VN, UNESCO, UNCTAD, WHO, FAO, ILO, ECLA, OAS, GATT,

IMF, Wereldbank

Landschap en klimaat

Suriname ligt in het noorden van Zuid-Amerika en grenst van het noorden uit resp. aan de Atlantische Oceaan, Frans Guyana, Brazilië, Guyana. Suriname heeft over het geheel genomen geen sterk geaccidenteerd reliëf; na de kustvlakte gaat het binnenland over in een savannegordel, doorsneden door een groot aantal kreken. Hierna volgt het zg. Guyanasysteem, dat bijna geheel bedekt is met tropisch regenwoud; het zuiden van het land is heuvelachtig, met als hoogste punt de Julianatop (1280 m) in het Wilhelminagebergte. Het klimaat is tropisch en wordt ingedeeld naar natte en droge tijden. In Paramaribo valt 2300 mm neerslag/jaar, tegen de kust iets minder, in het binnenland meer. Het hele jaar waait de noordoostpassaat. Belangrijkste rivieren: Corantijn, Coppename, Suriname, Marowijne, Nickerie, Commewijne.

Sociale gegevens

De bevolking is zeer gevarieerd. Opvallend is dat deze groepen niet met elkaar, maar naast elkaar leven: men tracht de eigen aard te behouden door o.a. eigen taal en politieke partijen. De kuststreek is het dichtst bevolkt, vooral in en rond Paramaribo; meer dan 50% van de bevolking woont in steden. Het onderwijs is een kopie van het Nederlandse. Analfabeet is ca. 16%; er is een universiteit. De sociale voorzieningen zijn voor verbetering vatbaar, evenals de gezondheidszorg.

Economische gegevens

De economische ontwikkeling gaat langzaam en richt zich op het aantrekken van buitenlands kapitaal ter exploitatie van delfstoffen als bauxiet, de voornaamste inkomstenbron. De landbouw kan in de eigen behoefte voorzien, maar veeteelt en visserij zijn nog niet importvervangend. Suriname is voor 80% bebost; zat tot de jaren zeventig nog groei in de houtsector, nadien is deze gestagneerd. De industrie is vnl.

gericht op verwerking van land- en bosbouwprodukten. Het wegennet heeft een lengte van 2500 km, het spoorwegnet van 167 km.

Geschiedenis

De oorspronkelijke bewoners van Suriname, de Caribische Indianen, werden na de komst van de Spanjaarden (ca. 1500) en de verovering door de Engelsen (1630) teruggedrongen, het binnenland in. Bij de vrede van Breda in 1668 stonden de Engelsen het gebied af aan de Republiek der Verenigde Nederlanden. Suriname werd een typische slavenkolonie; hoewel de slavenhandel in 1818 al verboden was, schafte Nederland de slavernij pas afin 1863. In het Regeringsreglement van 31-5-1865 werd de basis gelegd voor een volksvertegenwoordiging in Suriname, in de 20e eeuw werd het kiesrecht verruimd. In 1954 kwam het Statuut voor het Koninkrijk tot stand, waarmee Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen formeel gelijkberechtigd werden. Dit was de laatste stap naar volledige onafhankelijkheid, die 25-11-1975 een feit werd. De slechte economische situatie en de vrees voor de toekomst leidden de laatste jaren tot de onafhankelijkheid tot een uittocht van ca. 45% van de bevolking naar Nederland. Op 25-2-1980 werd de regering bij een staatsgreep afgezet, waarna een Nationale Militaire Raad werd gevormd, o.l.v. Daysi Bouterse. Deze greep op 7 dec. 1982 alle macht (op 8 dec. vonden 15 executies plaats).