De Oude Grieken zijn uitzonderlijke meesters geweest in de vertolking van het schone. Het mooie was voor de Griek tegelijkertijd het goede.
Het volmaaktste was voor hem de menselijke gestalte met de natuurlijke gratie en beweging van de ledematen. Hun tempels kenmerken zich door zuivere verhoudingen. Men onderscheidt drie op elkaar volgende stijlen, al naar gelang de vorm van de zuilen: de Dorische zuil is zwaar en machtig met een gedrongen en eenvoudig kapiteel. De Ionische zuil is slanker en heeft een kapiteel met voluten. De Korintische zuil is sierlijk en van deze zuil is het kapiteel met acantusbladeren getooid.
