Sarphatihuis, Dr - Dr Sarphatihuis, verpleeghuis van de gemeente A., is gevestigd in een monumentaal gebouw aan de Roetersstraat 2. Dit huis had een hele geschiedenis achter de rug, voordat het in 1978 als verpleeghuis in gebruik werd genomen. In 1782 werd het als Werkhuis op het Weesperveld door bouwmeester Abraham van der Hart*, directeur van Stadswerken*, opgeleverd om huisvesting te bieden aan tuchtelingen en bedelaars, die in het toenmalige Willige Rasphuis geen plaats konden vinden. Tevens zouden er in worden ondergebracht degenen die "liever dan uit gebrek aan werk tot buitensporigheden over te gaan, de kost op betamelijke wijze wensten te verdienen" en verder "alle lediggangers om werk te verschaffen voor hun eigen onderhoud en verbetering van hun gedrag". Veel Amsterdammers kennen het gebouw als de vroegere "Roetersstraat", de grootste gemeentelijke opvang voor ouden van dagen.
In de zestiger jaren van de 20ste eeuw besloot het gemeentebestuur, voor de bewoners een nieuw, modern bejaardenhuis te bouwen in de Indische Buurt, het Flevohuis* en het leegkomende gebouw te moderniseren en te verbouwen tot verpleeghuis. In 1972 werd onder leiding van architect B.J. Odink de ingrijpende verbouwing ter hand genomen. Slechts de tot monument verklaarde buitenmuren en de voorbouw bleven overeind staan en daarbinnen verrees een geheel nieuw verpleeghuis. Het Dr Sarphatihuis werd in 1978 geleidelijk in gebruik genomen. Begin 1979 werd het officieel geopend door burgemeester Polak. Zie ook: Verzorgingshuis voor ouden van dagen, Gemeentelijk.
LIT. C.M. Verhagen, Van tuchteling tot bewoner, 1970; Gerrit Vermeer en Ben Rebel, d'Ailly's Historische Gids van Amsterdam, 1992, 441; Marijke Laarhoven, Dr Sarphatihuis, 1994; Der dagen zat, O.A. 2001, 206.
