Wat is de betekenis van rebel?

rebel - zelfstandig naamwoord uitspraak: re-bel 1. iemand die opstandig is ♢ deze rebel wil weer niet luisteren Zelfstandig naamwoord: re-bel de rebel de rebellen ...

Bijnaam voor een opstandige of zoals de naam in het Duits wordt verklaard: beroepsbijnaam of woonplaatsaanduiding ivm. Rebe = wijnstok, hetzij een afleiding van Rabe = 'raaf'.

opstandeling

Het woord rebel is een aan het Frans rebelle ontleend bijvoeglijk naamwoord. Het Franse woord stamt weer van het Latijnse rebellis: opstandig, dat samenhangt met het werkwoord rebellare: in opstand komen, waarvan het stamwoord bellum: oorlog is. Bij Vondel vindt men rebel nog als bijvoeglijk naamwoord. Hij spreekt van rebelle Gallen voor: opstandig...

[Fr.], m. (-len), 1. opstandeling tegen de wettige overheid; 2. weerspannige, opstandige.

opstandeling; muiter

s., rebel.

I. oproermaker, oproerling, opstandeling, muiter; rebel; II. als oproerig, opstandig, muitend; III. oproer maken, muiten, opstaan, in opstand komen.

(<Fr.), m. (-len), 1. opstandeling tegen de wettige overheid: de partij der rebellen; 2. weerspannige, opstandige.

m. oproermaker, oproerling, muiter; weerspannige.

m. rebellen (Fr. rebelle [Lat. rebellis = de oorlog hernieuwend]: oproerling, muiter).

m. oproerling.

(rə’bel) m. (-len) [Fr. < Lat. re, opnieuw + bellum, oorlog] oproerling, opstandeling, muiter, weerspannige.

rebel - m., opstandeling; muiter;weerspannige.

(lat. rebellis, van rebellare: den oorlog hernieuwen) oproermaker, muiter, weerspanneling. Rebellie: muiterij, oproer, opstand, * gewelddadig verzet; voorts ook in minder ongunstigen zin: standjes veroorzaken, straatschenderij plegen.

oproermaker, opstandeling.

Rebel - m. (-len), opstandeling, muiteling, muiter, weerspannige.

rebel - m. (rebellen), opstandeling, muiteling, muiter, weerspannige

Rebellis, contumax, perduellis: qui à republica defecit.