rebel
rebel - zelfstandig naamwoord uitspraak: re-bel 1. iemand die opstandig is ♢ deze rebel wil weer niet luisteren Zelfstandig naamwoord: re-bel de rebel de rebellen ...
Muiswerk Educatief (2017)
rebel - zelfstandig naamwoord uitspraak: re-bel 1. iemand die opstandig is ♢ deze rebel wil weer niet luisteren Zelfstandig naamwoord: re-bel de rebel de rebellen ...
Leendert Brouwer (2017)
Bijnaam voor een opstandige of zoals de naam in het Duits wordt verklaard: beroepsbijnaam of woonplaatsaanduiding ivm. Rebe = wijnstok, hetzij een afleiding van Rabe = 'raaf'.
Fink (1998)
De opstandige rebel die in onze dromen verschijnt, zijn wijzelf. Voor de waaktoestand betekent dit, dat we ons misschien onredelijk behandeld voelen en hiertegen willen vechten. Nu en dan verzet zich ook een innerlijke stem tegen onszelf, omdat we ons tegenover iemand beledigend en gemeen hebben opgesteld. (Zie ook ‘Revolutie’).
Dr. E. Schröder (1980)
Het woord rebel is een aan het Frans rebelle ontleend bijvoeglijk naamwoord. Het Franse woord stamt weer van het Latijnse rebellis: opstandig, dat samenhangt met het werkwoord rebellare: in opstand komen, waarvan het stamwoord bellum: oorlog is. Bij Vondel vindt men rebel nog als bijvoeglijk naamwoord. Hij spreekt van rebelle Gallen voor: opstandig...
Dr. F.P.H. van Wely (1951)
I. oproermaker, oproerling, opstandeling, muiter; rebel; II. als oproerig, opstandig, muitend; III. oproer maken, muiten, opstaan, in opstand komen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: