Sajet, Dr Benedictus Herschel (Ben) - Dr Benedictus Herschel (Ben) Sajet, (1887- 1986), arts en voorvechter van sociale geneeskunde, maakte in de Jodenhoek, waar hij werd geboren, kennis met de armoede en de ellendige situatie van de arbeiders. Zijn leven lang kwam hij op voor de verdrukten in de maatschappij. Zijn eerste wetenschappelijke publicatie heette dan ook "De ziekte van de armoede". Hij promoveerde in 1940 op "Een bijdrage tot de geneeskundige beoordeling in de praktijk van de Ongevallenwet". Van 1923 tot 1962 maakte deze huisarts deel uit van de socialistische fractie in de Amsterdamse gemeenteraad en van 1928 tot 1958 zat hij voor de socialisten in de Provinciale Staten van Noord-Holland.
In de gemeenteraad speelde hij een belangrijke rol bij de discussies over de vraag, of een nieuw academisch ziekenhuis op het terrein van het Wilhelmina Gasthuis* moest worden gebouwd dan wel aan de stadsrand. Hij kreeg pas veel later het gelijk aan zijn kant met de bouw van het AMC* Sajet zorgde voor het stichten van sanatoria, verzorgingshuizen, openluchtscholen en tehuizen voor gehandicapten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchtte hij met twee van zijn drie zoons in een roeiboot naar Engeland. Twee van zijn zoons sneuvelden in geallieerde dienst, de derde zoon overleed niet lang na de bevrijding. Zelf deed hij in de oorlog dienst als scheepsarts op de konvooiroutes tussen Engeland en de VS. Hij nam ook deel aan de onafhankelijkheidsstrijd van Israël. In 1957, op zijn 70ste verjaardag, werd hij ingeschreven in het gouden boek van het Joods Nationaal Fonds.
De verpleeginrichting Dr Sajethuis (Koningslaan 15) is naar hem genoemd. Dr J.Z. Baruch stelde in 1986 in de gemeenteraad voor een straat, plein of instelling in of bij het AMC naar dr Sajet te noemen. Hij vergeleek hem met andere grote joodse sociaal-geneeskundigen, zoals Samuel Sarphati* en Samuel Senior Coronel. In datzelfde jaar kwam er in Israël een Dr Ben Sajetpark en vervaardigde de beeldhouwer G. Brinkgreve een borstbeeld, dat in aanwezigheid van mevr. Sajet in een naar haar man genoemde vergaderzaal van het Stadhuis werd onthuld.
LIT. Jacob Hijmans de Haas, W. Drees, B.H. Sajet, Het boek Sajet, 1967; Hans Fels, Een leven lang Ben Sajet, 1977; Richter Roegholt, Amsterdam na 1900, 1993; Paul Arnoldussen en Annemarie de Wildt (red.), Stadsgezichten; honderd grote Amsterdammers uit de twintigste eeuw, 1999.
