Het deel der nalatenschap, dat aan bloedverwanten in de rechte lijn en aan den echtgenoot, onafhankelijk van den wil van den erflater, door de Wet is gewaarborgd. Indien bij overlijden geen testament is nagelaten, erven, volgens de Wet, de kinderen en de echtgenoot.
Hierop heeft evenwel de benaming „wettelijk erfdeel” geen betrekking. Indien echter de erflater bij testament bedoeld heeft, zijn kinderen of zijn echtgenoot te onterven, dan waarborgt de Wet hun toch een zeker deel der nalatenschap en dit deel is het wettelijk erfdeel. Indien de erflater slechts één wettig kind nalaat. bestaat het wettelijk erfdeel uit de helft van hetgeen het kind zonder testament zou hebben geërfd. Bij twee kinderen: voor ieder twee derden, zijn er meer kinderen, dan drie vierden van hetgeen zij zonder testament zouden hebben geërfd.Indien de erflater geen kinderen nalaat en niet over zijn nalatenschap beschikt heeft, erven de echtgenoot en de ouders. Indien hij echter bij testament anderen tot de erfopvolging heeft geroepen, dan erven zij toch: en wel de helft van hetgeen zij zonder testament zouden hebben geërfd. Dit is het wettelijk erfdeel in de opgaande lijn en van de echtgenoot. Een kind, wiens erfdeel tot het wettelijk bedrag is beperkt, houdt toch het recht, een openbare verkoop van het vaste goed te eischen. Indien de erflater dit ongewenscht acht, kan hij dit voorkomen, door het bezit in een naamlooze vennootschap te brengen. De kinderen hebben dan recht op een deel van het aandeelenkapitaal en de langstlevende echtgenoot op meer dan de helft daarvan, terwijl bij de akte van oprichting kan bepaald worden, wanneer de vennootschap ontbonden en het goed verkocht mag worden. Deze oplossing is vrij duur.
