In de eerste eeuwen van het Christendom noemde men elke godsdienstoefening een mis naar de woorden van den priester aan het eind van den dienst gesproken: Ite, missa est: gaat heen, de vergadering is ten einde. Thans verstaat men onder een mis een R.K. kerkdienst, onder de leiding van een priester, waarbij Christus zich zinnebeeldig offert in de gedaante van brood en wijn.
De mis bestaat uit drie hoofddeelen: de offerande, de consecratie en de communie. Gedurende de offerande worden brood en wijn aan God gewijd.Bij de consecratie worden brood en wijn door de woorden van den priester veranderd in het lichaam en bloed des Heeren. (zie bij Heilig avondmaal). Bij de communie worden de gewijde hostie en de wijn door den priester genuttigd (communie: éénwording met Christus).Onder nagenoeg alle missen bestaat voor de geloovigen gelegenheid, eveneens de gewijde hostie te nuttigen (ter communie te gaan).
Onder stille missen verstaat men die, waarbij de gebeden worden gelezen. Bij de hoogmissen worden dezelfde gebeden door priesters en koorzangers gezongen, (misgezangen van Diepenbrock, van Perosi).
