Schnitzler (Johann Heinrich), een verdienstelijk geschiedschrijver, geboren te Straatsburg den 8den Junij 1802, vertoefde als huisonderwijzer van 1823—1828 bij eene adellijke familie in Rusland, was er o. a. den 26sten December 1825 getuige van den opstand te Petersburg en verzamelde aldaar, te Moskou en in het Sergëïklooster te Troitza belangrijke bouwstoffen voor eene geschiedenis van Rusland. Hij werd daarop hoogleeraar te Straatsburg, waar hij den 19den November 1871 overleed. In 1864 volbragt hij op last der Keizerlijke regéring nogmaals eene reis naar Rusland, welke hij tot aan de overzijde van de Wolga en tot aan Kasan uitstrekte.
Van zijne geschriften noemen wij: „Essai d’une statistique générale de l’empire de Russie (1829)”, — „La Russie, la Pologne et la Finlande, tableau statistique, géographique et historique (1835)”, — „Histoire intime de la Russie sous les empereurs Alexandre I et Nicolas (1847, 2 dln)”, — „La Russie ancienne et moderne; histoire, description, moeurs (1854/’, — „Description de la Crimée (1855)”, j — „Cathérine et sa cour (1865)”, — en „Les institutions de la Russie depuis Alexandre II (1866, dln)”. Ook vermelden wij van hem: „Statistique générale de la France (1842— 1846 , 4 dln)”, — en „Atlas historique et pittoresque (1855—1862, 4 dln)”.
