Kane (Elisha Kent), een vermaard Amerikaansch reiziger, geboren te Philadelphia den 3den Februarij 1820, was bestemd voor de betrekking van civiel-ingenieur, doch studeerde later in de medicijnen en zag zich in 1840 geplaatst aan een hospitaal in zijne geboorteplaats. Wegens ongesteldheid ondernam hij in 1843 als geneeskundige aan boord van het fregat „Brandywine” eene reis naar China en de Stille Zuidzee, bezocht Indië, Bornéo, Sumatra en de Philippijnsche Eilanden, waarbij in den krater van den vuurspuwenden berg Taeb afdaalde, en keerde in 1845 over Egypte en Europa naar zijn vaderland terug. In 1846 stevende hij met het fregat „United States” naar de noordelijke en westelijke kusten van Afrika en trok in het binnenland tot aan Dahomey toe. Gedurende den oorlog tegen Mexico (1847) schaarde hij zich als vrijwilliger in de gelederen der Amerikaansche armee en onderscheidde zich door moed en beradenheid.
Nadat hij voorts deelgenomen had aan opmetingen in de Golf van Mexico, vergezelde hij in 1850—1852 als genees- en natuurkundige de mannen der noordpoolexpeditie, door den koopman Grinnell te New-York ter opsporing van Franklin uitgerust. Betere uitkomsten leverde echter eene tweede noordpoolreis, waartoe hij zelf de gelden had bijeengebragt door voorlezingen te houden in de voornaamste steden. Als bevelhebber van het uitmuntend uitgeruste schip „Advance” verliet hij den 30sten Mei 1853 New-York, drong in het volgende jaar door tot 82°30', en kwam in 1855 na een gevaarlijken togt te New-York terug. De uitkomsten zijner onderzoekingen deelde hij mede in zijne: „Arctic explorations (1856, 2 dln)”, doch de geweldige vermoeijenissen, aan zulke reizen verbonden, hadden zijne gezondheid ondermijnd, zoodat hij den 16den Februarij 1857 te Havana overleed.
