Frobisher (Martin), een Engelsch ontdekkingsreiziger, geboren te Doncaster in het graafschap York, vatte het plan op om eene noordwestelijke doorvaart te zoeken, en bragt het onder bescherming van Dudley, graaf van Warwick, zoo ver, dat hij den 8sten Junij 1576 met 2 schepen van Deptford uitzeilde. Den 11den Julij zag hij land onder 61° N. B., doch het ijs verhinderde eene landing. Daarna stevende hij zuidwestwaarts en meende den 28sten de kust van Labrador te zien. Den 31sten zag hij wederom land en den llden Augustus bevond hij zich in eene zeeëngte, die naar hem de Frobisher-straat genoemd werd, en keerde den 2den October te Harwich terug.
Een steen, van liet laatst ontdekte land medegebragt en als goudbevattend aangemerkt, was oorzaak dat Koningin Elizabeth hem nogmaals derwaarts zond met den last om er een fort te bouwen en eene bezetting achter te laten. Hiertoe ging hij den 26sten Mei 1577 met 3 schepen onder zeil, door 12 andere gevolgd. Den 20sten Junij ontdekte hij land, hetwelk hij voor zijne Koningin in bezit nam en met den naam van West-Engeland bestempelde. Men kon echter wegens het ijs de zeeëngte niet opvaren; sommige schepen verongelukten, andere leden schade, en het saizoen was te ver gevorderd, om er eene kolonie te stichten. Frobisher moest zich dus vergenoegen met eene lading van 500 ton gewaande gouderts en hiermede naar Engeland terugkeeren. Daar het echter bleek, dat die steen geene waarde had, staakte men de verdere ondernemingen, en het is thans niet eens zeker, waar ter plaatste Frobisher aan wal geweest is. In 1585 diende hij onder Drake, en werd wegens zijn dapper gedrag bij het vernietigen der Armada tot ridder geslagen. Toen hij later met 10 schepen werd uitgezonden, om Hendrik IV, Koning van Frankrijk, bij te staan, ontving hij op de kust van Brittanje eene wonde, waaraan hij den 7den November 1594 te Plymouth overleed.
