Freycinet (Claude Louis Desaulses de), een Fransch natuurkenner en ontdekkingsreiziger, geboren te Montélimart den 7den Augustus 1779, trad in de zeedienst en vergezelde in 1800 kapitein Baudin op zijne expeditie naar Nieuw-Holland. Hier werd hij in 1803 luitenant en volbragt zelf verschillende nasporingen. Toen zijn vaartuig in 1804 afgekeurd werd, koerste hij naar Europa terug, werd er belast met het bevel over de korvet „Le Voltigeur”, bezorgde van 1805 tot 1815 de uitgave der kaarten van Baudin, die inmiddels overleden was, en werd in 1811 fregatkapitein, alsook 2 jaar later corresponderend lid van de geographische sectie van het Instituut. In 1817 werd hij met de korvet „Urania” naar de Stille Zee gezonden, om er een onderzoek in te stellen naar de gedaante der aarde en de kracht van het aardmagnetismus.
In Februarij 1820 leed hij echter schipbreuk bij de Falklands-eilanden, waarbij evenwel zijne equipage en het grootste gedeelte zijner verzamelingen behouden bleven. De uitkomsten van dien togt beschreef hij in het prachtwerk: „Voyage autour du monde pendant les années 1817—1820 (1825, 8 dln met atlas)”. In 1825 werd hij gouverneur van Martinique, maar hij verloor deze betrekking door de Julij-omwenteling, en overleed op zijn landgoed Freycinet in het Departement Drôme den 18den Augustus 1842. Met Clement ontdekte hij eene nieuwe methode om zeewater drinkbaar te maken, en hij bragt ook eene aanmerkelijke verbetering in het gravéren van kaarten.
