Een verdienstelijk Duitsch natuurkundige, geboren te Pforzheim den 1sten Januarij 1799, studeerde te Heidelberg in de natuurkunde en werd reeds in 1819 hoogleeraar in de natuurkunde aan het lycéum te Manheim, terwijl hij in 1840 in die betrekking verplaatst werd naar de polytechnische school te Karlsruhe. Vooral heeft hij het stichten van nijverheidsscholen in Baden bevorderd. Hij leverde in „Poggendorff's Annalen” een belangrijk opstel over „Die Wellenlänge der brechbarsten Lichtstralen (1855)”, en schreef een „Lehrbuch der Physik”, dat in 1865 eene 9de uitgave beleefde.
Hij overleed te Karlsruhe den lOden Julij 1872. — Tot dezelfde familie behoort de verdienstelijke architect Jacob Friedrich Eisenlohr, geboren te Lörrach den 23sten November 1805, overleden den 27sten Februarij 1854. Hij ontving zijne opleiding aan de bouwkundige school te Karlsruhe, reisde in Italië, en werd daarna professor aan genoemde school met den titel van „Baurath”. Hij heeft de plannen ontworpen van onderscheidene spoorwegstations in Baden, eenige merkwaardige gebouwen gerestaureerd en onderscheidene geschriften in het licht gegeven, zooals: „Die Ornamentik in ihrer Anwendung auf verschiedene Baugewerke (1849—1863)”, — „Mittelalterliche Bauwerke im südwestlichem Deutschland und ain Rhein (1853—1857)”, — „Ausgeführte oder zur Ausführung bestimmte Entwürfe vor Gebäuden verschiedener Gattung (1852—1859)”, —en „Holzbauten des Schwarzwaldes (1853 enz.)”.
