zeebeving - Zelfstandignaamwoord
1. (seismologie) aardbeving waarvan het epicentrum op de bodem van de zee ligt
♢ De kust werd getroffen door een verwoestende zeebeving, die gepaard ging met een hoge vloedgolf.
Woordherkomst
samenstelling van zee en beving
Gepubliceerd op 31-10-2017
zeebeving
betekenis & definitie
