zeebeving - Zelfstandignaamwoord
1. (seismologie) aardbeving waarvan het epicentrum op de bodem van de zee ligt
♢ De kust werd getroffen door een verwoestende zeebeving, die gepaard ging met een hoge vloedgolf.
Woordherkomst
samenstelling van zee en beving
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
