vlakte - Zelfstandignaamwoord
1. gebied met weinig of geen hoogteverschillen
♢ Bij Denver eindigt de vlakte en begint het Rotsgebergte.
vlakte - Werkwoord
1. enkelvoud verleden tijd van vlakken
♢Ik vlakte
♢Jij vlakte
♢Hij, zij, het vlakte
Woordherkomst
Afgeleid van vlak met het achtervoegsel -te.
Uitdrukkingen en gezegden
♦ zich op de vlakte houden
mening niet geven, onpartijdig blijven
♦ tegen de vlakte gaan
(om gebouwen): instorten, neergaan<br />(om mensen): flauwvallen
♦ iemand tegen de vlakte slaan
iemand neerslaan
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: