klankvorm

betekenis & definitie

klankvorm - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) kenmerkend patroon van geluiden
♢ Anders dan in de sociologie of antropologie wordt de term ‘conventie’ in de linguïstiek, de literatuurwetenschap en de semiotiek betrekkelijk veel gebruikt. Zo berust de verbinding tussen de klankvorm en de betekenis van woorden in de meeste gevallen op een grotendeels arbitraire conventie, en is het een - historisch bepaalde - conventie dat dichtregels rijmen, of, in een andere periode en context, juist rijmloos zijn.

Woordherkomst
samenstelling van klank(zelfstandig naamwoord) en vorm(zelfstandig naamwoord)