getuige - Zelfstandignaamwoord
1. (juridisch) iemand die een gebeurtenis heeft meegemaak of op andere wijze, veelal onder ede, een verklaring kan geven ten aanzien van de ware toedracht van een zaak
getuige - Voorzetsel
1. kondigt de grondslag aan waarop een uitspraak gedaan wordt
♢ De Dortherbeek heeft, getuige de sterk slingerende gemeentegrens, in het verleden sterk gemeanderd.
getuige - Werkwoord
1. aanvoegende wijs van getuigen
Woordherkomst
De aanvoegende wijs van getuigen.
Gepubliceerd op 04-12-2017
getuige
betekenis & definitie