bodemkunde - Zelfstandignaamwoord
1. (wetenschap) een aardkunde die gericht is op de bestudering van de samenstelling en vorming van bodems en de wijze waarop deze gebruikt kunnen worden voor allerhande bouw- en landbouw doeleinden
♢ Hij studeert bodemkunde in Groningen.
Woordherkomst
samenstelling van bodem(zelfstandig naamwoord) en kunde(zelfstandig naamwoord)
Verwante begrippen
bodemkundige, bodemkundig
Gepubliceerd op 30-10-2017
bodemkunde
betekenis & definitie
