Anathema is een offer aan de goden. Met dit woord duiden de oude Grieken de offers geschenken voor de Goden aan.
Anathema werd later als woord in het Grieksche oude Testament gebruikt ter vertaling van het Hebreeuwsche cherem, dat „in den ban gedaan" betekende ; bijv: „A1 wat in den ban gedaan is, zal den Heere een heiligheid der heiligheden zijn" ; m. a. w. al wat in den ban gedaan is, moet aan God geofferd worden ; personen moesten sterven, steden met haar inwoners verwoest worden, terwijl vee, akkers en roerende goederen meestal aan de priesters kwamen. Later duiden de Joden met cherem een afsnijding van en een uitbanning uit de gemeente aan en deze beteekenis (dus banvloek) werd in de christelijke kerk overgenomen. De kerkelijke ban tegen ketters oï overtreders der kerkelijke wetten eindigde dan ook met de woorden: „Anathema esto . . .," d. i. „in den ban zij gedaan ..." (= vervloekt zij...). Ook zegt men wel eens van de zoo wisselvallige volksgunst: „Heden is het Hosanna, morgen Anathema!" Jezus werd n.1. voor Zijn dood te Jeruzalem onder het geroep: „Hosanna," als koning ingehaald, doch spoedig klonk het: „Weg met Hem, kruist Hem!"
