is een zwaar vergif. Het behoort tot de z.g. alkaloïden en wordt gewonnen uit de bladeren van den Cocaboom, die in Midden- en Zuid-Amerika (Peru en Bolivia) voorkomt.
Het. komt in den handel als een wit kristalpoeder. Voor de geneeskunde is cocaïne van grote betekenis, omdat het verdovend werkt.
Het wordt vooral gebruikt om bij kleine operaties de lichaamsdelen, waarin geopereerd moet worden, gevoelloos te maken.Wie wel eens een kies pijnloos heeft laten trekken, weet, dat de tandarts, voor hij den kwelgeest met de tang te pakken neemt, iets in het tandvlees spuit, dat dan spoedig koud en gevoelloos wordt, zodat men van het trekken niet veel voelt.
Maar cocaïne is, behalve een verdovingsmiddel, ook een genotmiddel, evenals opium. Door de mensen, die aan cocaïne verslaafd zijn, wordt het bij kleine hoeveelheden opgesnoven en dan ontstaat een kunstmatige opgewektheid, die tijdelijk alle zorgen doet vergeten, zo ongeveer als na het drinken van alcohol. De cocaïne evenwel put langzamerhand het lichaam geheel uit, zodat de slachtoffers er tenslotte meestal door ten onder gaan. Het is een zeldzaamheid, als iemand, die eenmaal aan cocaïne verslaafd is, de kracht vindt, om met die vreselijke gewoonte te breken.
De handel in cocaïne is dan ook door de wet beperkt, doch er wordt een uitgebreide smokkelhandel in gedreven, waartegen vele nationale en internationale maatregelen worden genomen, niet altijd, helaas, met het gewenste effect.
