I.m -> Eerhard (Du.).
II.
-hard-
'Hard, stevig, sterk, dapper, moedig’. Vanaf de 3e eeuw in persoonsnamen aan te tonen. Vgl. Got. herdus 'streng, hard’; Oudhoogduits had, hadi, hedi 'hard, stevig, sterk’; Oudnededrankisch hard, Middelnederiands hard, had; Oudsaksisch hard 'dapper, koen’; Oudfries herd, (bijw. herde) 'stevig, zeer’; Angelsaksisch heard ‘hard, dapper’; Oudnoors hardhr 'hard, sterk, moedig, vlug, lastig'. Aan het Germ. ontleend zijn Fra. hardi, lt. ardito 'dapper1, uit het Fra., weer Eng. hardy 'stoutmoedig, onbeschaamd’. Uit voor-Germ. ‘kartús, vgl.
Oudindisch kratu 'geestelijke kracht’, Gri. kratos, kados 'sterkte', vgl. Gri. namen op -krates.
