Zie Karrekiet. p.441) en conform de interpretatie van de NSG 1997 sub verdubbeling p.60-61. Doordat de klemtoon (klanknabootsend terecht) op de lettergreep -kiet valt, kan de a van de onbeklemtoonde lettergreep karin klank gaan variëren (het fenomeen dat soms tot vortoniges a leidt; zie Verantwoording: Termen), met als gevolg dat misschien soms [kaarakiet] wordt uitgesproken en in ieder geval nu (anno 2003) (officieel) Karekiet gespeld.
Er wordt daarmee echter gezondigd zowel tegen het basisbeginsel van standaarduitspraak als tegen het beginsel van etymologie in de spellingsregels (vgl. §§ 3.1 en 3.3. in WNt). Fries Karrekyt ← is wel correct gespeld. Sp Carricero en F Effarvatte (1775) lijken ook geluidsnabootsend, maar deze namen zijn afgeleid van Sp Carrizo (1. 'Winterkoninkje' en 2. 'Riet') [01A,9,22; Wilms 010520] resp. F Fauvette 'Grasmus', letterlijk: 'rossig vogeltje', zie sub Geelborstje.
