muz., term in de compositieleer. De met twee themas tot stand gebrachte driedeelige vorm in de volgorde van I II I; bij vergrooting van den omvang met dezelfde indeeling, I: a b a, II: c d c, I: a b a.
Voor uitvoerige inlichting raadplege men A. B. Marx, Kompositionslehre (4 Bde, Leipzig 1837—47) dl. I blz. 73—75 en dl. III blz. 26, 37, 73, 91, 93, 111, 122, 279, 316 ^en 403. ^
