lat. schrijver, schreef omstreeks 3501 na Chr. acht boeken over astrologie (Matheseos of Astronomicorum libri VIII), waarin hij in den geest der neoplatoniei een volledige theorie van het astrologisch bijgeloof voordroeg. Het werk is uitgegeven in de „Astronomici veteres” (2 dln., Venetië 1499).
Nieuwste uitgave is die van Kroll en Skutsch, Leipz. 1897.Omstreeks denzelfden tijd vervaardigde een christen schrijver van denzelfden naam, wellicht dezelfde als de vorige (in welk geval men een bekeering tot het Christendom moet aannemen) een werk De errore profanarum reV.gionum (over de dwaling van het heidendom), waarin de keizers Constantius en Constans aangespoord worden tot volledige uitroeiing van de laatste overblijfselen van het heidendom. De beste editie is die van Halm (te zamen met die van Minucius Felix), in het 2de dl. van het „Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum” (Weenen 1867).
