eigenl. Heussgen of Hussgen, zwitsersch hervormer, in 1432 te Weinsberg in Zwaben geb., werd na het volbrengen zijner theologische studiën eerst gouverneur bij de zonen van den keurvorst van de Palts en vervolgens geestelijke in zijn geboortestad.
De roem zijner geleerdheid bezorgde hem een beroep naar Bazel, ten einde er als prediker op te treden. Aldaar maakte hij kennis met Erasinus, wien hij hielp in diens uitgave van het N. T. Eenigen tijd later begaf hij zich naar Augsburg en vandaar naar het Brigittenklooster te Atenmunster. Omstreeks dien tijd maakte het optreden van Luther zulk een indruk op hem, dat hij het klooster verliet en bij zijn vriend, ridder Frans van Sickingen, als slotprediker in dienst trad. Na den dood van dezen keerde hij naar Bazel terug, waar hij hoogleeraar in de godgeleerdheid werd en het door Capito begonnen hervormingswerk doorzette.
Hij overl. aldaar in 1531. In den avondmaalstrijd tusschen Luther en Zwingli schaarde O. zich aan de zijde des laatsten en verklaarde zijn meening in het geschrift: De genuina verborum Domini: hoe est corpus meum, interpretatione (1525). Van zijn andere schriften moeten - vermeld: De ritu paschali en zijne Epistola canonicorum indoctorum ad Ecciuni.
