geb. 1813 in Silezië, in 1840 kapelaan te Grottkau, ondervond wegens zijn vrijzinnige richting vele moeilijkheden, wijdde zich toen aan het onderwijs; schreef naar aanleiding van de bedevaart naar den heiligen rok te Trier in 1844 aan bisschop Arnoldi een brief, die een buitengewonen opgang maakte. Meerdere schriften zagen vervolgens nog van hem het licht, om een duitsch-kath. kerk te stichten en in het schoolwezen een geheele verandering te brengen.
Weldra werd het echter duidelijk, dat hij de noodige 'vereischten niet bezat om als hervormer op te treden. Toen in 1847—48 de kerkelijke bewegingen door die der staatkunde op den achtergrond geraakten, wijdde zich R. ook meer aan de politiek, en sloot zich aan bij de liberale partij. Hij keerde in 1861, na al die jaren te Londen zijn verblijf gehouden te hebben, naar Frankfort a. M. terug, waar hij twee jaar later een godsdienstige vereeniging tot hervorming oprichtte. Hij overl. 1887.
