duitsch theoloog (prot.), een der invloedrijkste voorvechters der nieuw-luthersche orthodoxie, geb. 20 Oct. 1802 te Fröndenberg, studeerde te Bonn, werd in 1824 privaat-docent, in 1826 buitengewoon, en in 1828 gewoon hoogleeraar te jBerlijn, waar hij 28 Mei 1869 stierf. Sedert 1827 trad hij in zijn Evang.
Kirchenzeitung als de handhaver der streng orthodoxe richting op, vooral, door het streng vasthouden aan de inspiratie der gewijde schrijvers, elke kritische beschouwing der heilige schriften bestrijdende. Tot zijn belangrijkste maar alle zeer eenzijdige schriften behooren: Christologie des A. T.’s (3 dln., 2de uitg. 1854 —57), Beiträge zur Einl. ins A. T. (3 dln. 1831—39), Comment. iïb. die Psalmen (4 dln., 2de uitg. 1849—52), Die Offenbar, des heil. Joh. erläutert (2 dln., 2de uitg. 1861—62), jDas Ev. d. h. Joh. erläutert (2 dln. 1861— 62), Das Hohelied Salomonis ausgelegt (1853), Das Duell und die christl.
Kirche (1856), Die Juden und die christl. Kirche (1859), Die Weissagungen des Propheten Ezechiel (2 dln. 1867—68).
